Nieprzypadkowo w przeddzień 101.rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości na scenie MDK w Kole wystawiono niezwykły spektakl „Nie przeminąłem”poświęcony największemu przedwojennemu kolskiemu patriocie i filantropowi, znanemu przemysłowcowi, właścicielowi Fabryki Fajansu, Czesławowi Freudenreichowi, który wraz córką Krystyną został brutalnie rozstrzelany przez niemieckie Gestapo wkrótce po wkroczeniu do Koła, właśnie 10 listopada 1939 roku, czyli równo 80 lat temu. Zainteresowanie przedstawieniem było ogromne (pełna sala ludzi), a wśród widzów był też obecny wyjątkowy gość – Pan Jerzy Freudenreich z Poznania, bratanek naszego bohatera. Nim rozpoczął się spektakl, specjalnymi statuetkami i podziękowaniami uhonorowano tych, którzy przyczyniali i nadal przyczyniają się do popularyzowania sylwetki, życia i działań Czesława Freudenreicha. Pod spodem fotoreportaż.

Nim wszystko rozpoczęło się w kolskim Miejskim Domu Kultury, na symbolicznej mogile Czesława Freudenreicha i jego córki Krystyny na cmentarzu parafialnym złożyli wiązanki kwiatów i zapalili znicze Poseł na Sejm Leszek Galemba oraz Wicestarosta Kolski Sylwester Chęciński wraz z Sekretarzem Powiatu Arturem Szafrańskim i popularyzatorem życia i działalności Czesława Freudenreicha – Jackiem Skryckim. Mogiłą od lat opiekuje się mieszkająca nieopodal Teresa Brzoska – radna Rady Miejskiej w Kole z Kaliskiego Przedmieścia.

To była wyjątkowy jubileusz i wyjątkowa okazja. Spektakl też był wyjątkowy i klimatyczny, a wyreżyserowany przez Anetę i Radomira Piorunów. Aktorzy-amatorzy z Kolskiego Teatru Otwartego im. Czesława Freudenreicha jak zwykle chwycili publiczność za serca. Przedstawienie było mocno symboliczne i – niestety – dramatyczne, bo przecież kończące się dwoma strzałami – egzekucją bohatera i jego córki. Kolska niemiecka „piąta kolumna” i Gestapo nie podarowali Czesławowi Freudenraichowi gorliwego patriotyzmu, rozbrajania Niemców przy odzyskiwaniu niepodległości i wielu innych antyhitlerowskich czynów, przemów i gestów. Jego działalność w Kole w dwudziestoleciu międzywojennym była fenomenem – nie było żadnego przejawu życia społecznego, kulturalnego, gospodarczego, charytatywnego, oświatowego czy sportowego, w którym by nie było jego osoby. Na sam koniec spektaklu retrospektywnie pokazano wcześniejsze sztuki wystawiane na deskach MDK, a związane z historią Koła. W tle stał nikt inny jak nasz bohater – bo przecież to właśnie on był twórcą teatru w naszym mieście. Ale nie tylko, bo także muzeum, chóru, biblioteki, straży pożarnej i gazety „Głos Koła”, której jedyne zachowane egzemplarze historyczne sprzed 100 lat odnalazł w rodzinnych zbiorach i niedawno przekazał nieodpłatnie do kolskiej Biblioteki Jacek Skrycki. Pan Jacek w tym roku, nie tylko poprzez przekazanie i spopularyzowanie tej pierwszej kolskiej prasy, ale również przez wiele innych działań, doprowadził do wyjątkowego upamiętnienia Czesława Freudenreicha w 80-tą rocznicę jego męczeńskiej śmierci.

W związku z tym, że Czesław Freudenreich był wielkim, żarliwym patriotą, zasłużonym obywatelem Ziemi Kolskiej, który w dniu 11 listopada 1918 roku wprowadził, wspólnie z innymi osobami, Pierwszy Polski Tymczasowy Zarząd Powiatu Kolskiego, przedstawiciele władz naszego powiatu: Wicestarosta Kolski Sylwester Chęciński i Przewodniczący Rady Powiatu Kolskiego Marek Świątek wraz z Sekretarzem Powiatu Arturem Szafrańskim i Naczelnikiem Wydziału Oświaty i Promocji Starostwa w Kole Dorotą Szkudlarek wręczyli specjalnie przygotowanie przygotowane na tę okoliczność ceramiczne statuetki oraz podziękowania grupie osób, które szczególnie propagowały i propagują „ideę podtrzymywania pamięci o Czesławie Freudenreichu”. Wśród nich znaleźli się: Jolanta Ruchlewicz-Oblizajek (była pierwsza dyrektor kolskiego Muzeum Technik Ceramicznych), Jacek Skrycki, Krzysztof Witkowski, Robert Andre (Przewodniczący Rady Muzeum – w imieniu MTC), Radomir Piorun, Piotr Śniegocki, Dariusz Matysiak, Mariusz Kozajda, Kazimierz Kasperkiewicz, Aneta Piorun, Tomasz Starzyński, Bożena Gronert-Ubych, Aleksandra Kowalska i Tomasz Nuszkiewicz.

Podziękowania i nagrody otrzymali autorzy fotografii związanej z Czesławem Freudenreichem, które zawisły przed salą widowiskową, w Galerii Foyer. Wystawa nosi tytuł „Czarno-białe Koło Czesława”. MDK ogłosił konkurs o tym samym tytule, a prace, które wpłynęły na niego, można obejrzeć na ekspozycji do 15 grudnia br. Jury Konkursowe przyznało 3 równorzędne nagrody, które otrzymali: Olga Głowacka za zdjęcie „Spotkanie we śnie”, Piotr Peciak za zdjęcie „Miejsce gdzie czas Koła nie toczy” i Hanna Roszak za zdjęcie „Ścieżki Koło jego życia”. Podziękowania za wkład w pracy i udział w konkursie odebrała też Oliwia Matysiak w imieniu nieobecnego Kamila Galęby.

Korzystając z okazji Wicestarosta poinformował wszystkich o bardzo miłym akcencie związanym również z Czesławem Freudenreichem, jego życiem i działalnością oraz z MDK i dyrektorem placówki Radomirem Piorunem. Niedawno na scenie MDK był wystawiany spektakl „Głos Koła 1918-1919”. Władze Powiatu Kolskiego zgłosiły go do Urzędu Marszałkowskiego Woj. Wielkopolskiego w Poznaniu jako wydarzenie w działaniach prokulturowych. W konkursie zajął on wysokie 3-cie miejsce w województwie, a MDK otrzymał w związku z tym nagrodę pieniężną-grant finansowy w wysokości 5.000 zł. Informacja została przyjęta gromkimi brawami przez zebranych na sali.

Po spektaklu, w którym można było też zobaczyć i usłyszeć chórzystów Towarzystwa Śpiewaczo-Muzycznego „LUTNIA” w Kole, przed salą, można było obejrzeć wystawę fotografii związaną z Czesławem Freudenreichem, a także dokonać do puszki wpłaty na wsparcie publicznej zbiórki – akcji na rzecz budowy w naszym mieście pomnika-ławeczki upamiętniającej kolskiego patriotę, fabrykanta i filantropa. Pod spodem podajemy link do specjalnej strony związanej z tą akcją, gdzie jest podane konto bankowe, na które można dokonywać wpłat:

http://www.mdk.kolo.pl/news,245,akcja-pomnik-laweczka-czeslawa-freudenreicha?fbclid=IwAR2sca9g5KTulGQuVHohvv7-faLsqxuM8fwq525AkklRoT_s75ffOE5aboU

BIOGRAM :

Czesław Konrad Freudenreich (1873–1939) – ostatni przedwojenny właściciel Fabryki Fajansu i Majoliki w Kole. Jego rodzina to katolicki ród pochodzący z Austrii, który osiedlił się w Kole na początku XIX wieku.

Był człowiekiem o wszechstronnych zainteresowaniach, zaangażowanym w miejscowe życie społeczne, wybitnym działaczem kulturalno-oświatowym. Jego działalność w Kole w dwudziestoleciu międzywojennym była fenomenem – nie było żadnego przejawu życia społecznego, kulturalnego, gospodarczego, charytatywnego, oświatowego czy sportowego, w którym by nie było jego osoby. W 1930 roku wystąpił z inicjatywą utworzenia muzeum w Kole. Z powodu braku wsparcia finansowego ze strony miasta i powiatu nie doszło do zrealizowania tego zamiaru. Dokonał także zabezpieczenia ruin zamku nad Wartą. W swojej Fabryce Fajansu i Majoliki utworzył i z utrzymywał coś w rodzaju archiwum wyrobów dawnych i współczesnych, pochodzących z jego zakładu. Jako trzeci dziedzic fabryki zgromadził okazały zbiór rodzinnej produkcji – wyrobów z porcelany, półporcelany, fajansu i majoliki.

Był współzałożycielem, w 1902 r., i pierwszym prezesem Towarzystwa Śpiewaczego “Lutnia”, przemianowanego w 1905 na Towarzystwo Dramatyczno-Muzyczne “Lutnia”. Otrzymał Odznakę Honorową III stopnia Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej.

„Urodził się w Kole z ojca Augusta i matki Emilii z Szafrańskich. Pobierał nauki w Kaliszu, studiował w Warszawie. Odbył praktykę w fabryce w Zgierzu. Powrócił do Koła w 1890 r. na stałe, by pracować u ojca. W 1905 r. poślubił Lucynę Rokossowską. Od 1926 r. stał się właścicielem fabryki w Kole. Była to najstarsza z istniejących wówczas w Polsce fabryk fajansu i majoliki. Był człowiekiem pracowitym, energicznym, budzącym zaufanie, cieszącym cieszył się szacunkiem robotników, choć wymagał punktualności i solidnej pracy. Z chwilą przejęcia manufaktury na własność starał się rozwinąć produkcję poprzez wprowadzanie nowych asortymentów, wzorów, dekoracji. W latach 30. kolski fajans sprzedawany był „od ręki”, zdobył rynek krajowy i zagraniczny. Fabryka uzyskiwała nagrody i wyróżnienia na wystawach.

Czesław Freudenreich wcześnie włączył się w nurt życia kulturalno-społecznego miasta. Został prezesem Towarzystwa Muzyczno-Dramatycznego „Lutnia”, które w okresie niewoli pełniło rolę kulturoznawczą oraz budziło polską świadomość narodową. Wtedy też ujawnił swój talent reżyserski i aktorski. Prowadził działalność dobroczynną, fundował stypendia dla niezamożnej młodzieży, patronował powstałej w 1906 r. Kolskiej Macierzy Szkolnej. Działał w kolskim Towarzystwie Wspomagania Ubogich oraz Towarzystwie Wzajemnego Kredytu. Kiedy w 1918 r. doszło do przejęcia władzy z rąk niemieckich, stanął na czele Wydziału Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej Powiatu Kolskiego. Należał do bardzo aktywnych radnych miejskich. Miał zasługi na rzecz miejscowej straży ogniowej. W 1937 r. został wiceprezesem Oddziału Miejskiego Obozu Zjednoczenia Narodowego w Kraju.

W okresie narastającego kryzysu w stosunkach polsko-niemieckich w 1939 r. włączył się w nurt propagandy antyhitlerowskiej. Pod koniec sierpnia tego roku z balkonu kolskiego ratusza wygłosił płomienne przemówienie nacechowane miłością i nawoływaniem do obrony Ojczyzny przed nadciągającym niebezpieczeństwem. Po wybuchu II wojny zamknięto fabrykę. Sztab Wehrmachtu zajął willę Freudenreichów. Ze względu na działalność Czesława, osadzono go wraz z córką Krystyną w konińskim więzieniu. Po przesłuchaniach zostali rozstrzelani 10 listopada 1939 r., w przeddzień święta narodowego II Rzeczypospolitej, w którym to dniu przemawiał do rodaków. W swoim pamiętniku 1 września zapisał przesłanie, by zawsze w imię Ojczyzny żyć i pracować na jej pożytek.”

(źródło biogramu – Wikipedia)

Autorzy fotografii: Olga Głowacka, Zbigniew Rapusta (SoftFilm) , Mariusz Kozajda i Starostwo Powiatowe