Pierwiastkowo presbyteryum teraźniejsze, wymurowane w kwadrat, zdaje się całym było kościołem, a nawa kościelna przybudowana została dopiéro w r. 1460, która-to data była wyrżniętą na belce, wiodącéj od nawy kościelnéj do presbyteryum. Przez kogo kościół został fundowany, żadnéj niéma pewności, ani śladu. Długości ma łokci 65 1/2, szerokości 24 1/2; wysoki od fundamentu do dachu 18 łokci, dach 20; pokryty jest dachówką, przełożoną w roku 1873.

Presbyteryum miało oddawna sklepienie murowane; nawa zaś potrójna, z sześciu filarami murowanemi, w r. 1873 ze składek parafian zasklepioną została w stylu gotyckim. Chór również, w miejsce dawnego drzewa, został wymurowany. Na chórze tym w r. 1876, z dobrowolnych składek, zaprowadzono nowy organ o 10 głosach w manuale, o trzech w pedale, kosztujący 1,500 rs.

W kościele są trzy ołtarze: jeden wielki i dwa małe. W nawach dwa dawniejsze a trzy nowe, przy wyrestaurowaniu kościoła wystawione. Przy filarze w nawie kościelnéj ambona, bardzo gustownie z drzewa wyrzeźbiona i wczęsci wyzłocona.”

Na załączonym obrazku widzimy drzeworyt sztorcowy przedstawiający bryłę naszego kościoła farnego widzianą od strony południowo-zachodniej. Był załączony do wspomnianego „Tygodnika Ilustrowanego” nr 114 (1326) z 7 marca 1885 r. wydawanego w Warszawie. Jego autorem jest prawdopodobnie warszawska drzeworytniczka reprodukcyjna Anna Orłowska.

Naszą uwagę szczególnie powinien zwrócić brak kruchty, którą staraniem proboszcza kolskiego ks. kanonika Edwarda Narkiewicza dobudowano kilka lat później – w ostatniej dekadzie XIX wieku. Na lewym skraju ilustracji widoczny jest istniejący do dzisiaj budynek plebanii.”

Opracował: Marcin Nowacki – https://www.facebook.com/kolskafara/